Εισαγγελέας για καταλήψεις

Πιο αυστηρά προσεγγίζεται φέτος το θέμα των καταλήψεων. Ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Θεσσαλονίκης, Βασίλης Φλωρίδης, συγκάλεσε σύσκεψη με όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς για την ερχόμενη Πέμπτη.

Σας υπενθυμίζω ότι το μαθητικό περιβάλλον σε αντίθεση με το πανεπιστημιακό, δεν έχει άσυλο. Απλά και είναι λογικό, πολύ δύσκολα η κυβέρνηση ή ακόμη και η δικαιοσύνη, θα διατάξουν επέμβαση των δυνάμεων ασφαλείας σε σχολικό χώρο.

Εκείνο που είναι σίγουρο είναι ότι δύο μεγάλα εργαλεία του σοσιαλφασισμού κάηκαν σε αυτήν την επίθεση.
Το ένα είναι το χαρτί των Δασκάλων και της ΔΟΕ. Η ηγεσία της ΔΟΕ δεν είχε χρεωκοπήσει ως τώρα στα μάτια των δασκάλων, όπως η ηγεσία της ΟΛΜΕ έχει χρεωκοπήσει στα μάτια των καθηγητών εδώ και 8 χρόνια. Νομίζουμε ότι μαζικό κίνημα δασκάλων με αυτή την ΔΟΕ δεν μπορεί να ξαναπροκύψει και να ξαναχρησιμοποιηθεί πολιτικά. Και δεν μπορεί γιατί το οικονομικό αίτημα που δόθηκε σαν δέλεαρ στους δασκάλους πουλήθηκε από τη ΔΟΕ με τις 4 αντί για τις 6 δόσεις, όπως είχε πουληθεί στο οικονομικό αίτημα-δέλεαρ με το οποίο ξεσήκωσε τους καθηγητές η ΟΛΜΕ τους καθηγητές στις παρατεταμένες απεργίες τους την προηγούμενη δεκαετία.
Το δεύτερο χαρτί που έκαψε ο σοσιαλφασισμός είναι οι σχολικές καταλήψεις. Αυτές στα μάτια του λαού έγιναν τώρα - και μόνο τώρα - πολιτικά πραξικοπήματα. Γιατί ως τώρα οι καταλήψεις, ακόμα και αυτές που πολιτικά καθοδηγούσε και αξιοποιούσε ο σοσιαλφασισμός, είχαν στη σημαία τους πραγματικά μαθητικά και πραγματικά φλέγοντα μαθητικά αιτήματα και συσπείρωναν πλατιά τους μαθητές. Οι καταλήψεις του 1991-2 που έριξαν τον Κοντογιαννόπουλο είχαν στη σημαία τους την πάλη ενάντια στην ουσιαστική κατάργηση του μαθητικού συνδικαλισμού που επιχείρησε ο υπουργός αυτός καθώς και ενάντια στις σχολικές στολές που ήθελε να επιβάλει. Επίσης οι καταλήψεις του 1998-9 που έριξαν τον Αρσένη συσπείρωσαν τους μαθητές στο σωστό αίτημα να μην φορτωθούν οι εισαγωγικές εξετάσεις στα ΑΕΙ με νέα μαθήματα και πολλαπλάσια κούραση και λεφτά για φροντιστήρια.
Βεβαίως ο σοσιαλφασισμός ενδιαφερόταν τότε μόνο για ένα πράγμα, να διώξει τον Κοντογιαννόπουλο επειδή αυτός ήθελε να εμποδίσει την κυριαρχία της ΠΟΣΔΕΠ στα ΑΕΙ και τον Αρσένη επειδή ήθελε να εισάγει την αξιολόγηση των καθηγητών της μέσης εκπαίδευσης. Όμως είχε πατήματα. Τώρα δεν είχε κανένα αληθινό πάτημα και χρησιμοποίησε ωμά προσχήματα και πραξικοπηματικές μεθόδους. Έτσι έκανε κάθε σοσιαλφασιστική κατάληψη στο μέλλον αντικείμενο καχυποψίας και γενικά ανυπόληπτη. Αυτό είναι καλό. Αλλά έχει μέσα του μια πολύ άσχημη πλευρά από στρατηγική άποψη. Γιατί αν οι μαθητές χρειαστούν μια πραγματική κατάληψη στο μέλλον σαν άμυνα σε κάθε αντίδραση, αυτή αμέσως θα συκοφαντηθεί και θα απομονωθεί. Ευχαριστώ